Ne zamandır Onur’un başının etini yiyorum, gezdiğimiz o kadar yer var hani gezi yazılarına destek olacaktın diye… Söyledim, söylendim ve de uzun süre ara verdiğimiz blog yazılarına kendisinin özel talebiyle San Sebastian gezi notları ile başlamaya karar verdik.
Baştan belirteyim fotoğrafları Onur çekti bu nedenle fotoğrafların kalitesini bu gözle yorumlayın lütfen 🙂
yazının devamı…

Bu yıl oğluşumuza kavuşma heyecanı yaşarken annelik sıfatıyla ilk yazımı da yazma fırsatını da buldum 🙂 Karaca Home e-dergilerinde anneler gününde alınabilecek hediyelerin konu edildiği bir yazı hazırlamamı istedi. Bu sene karnımda seneye inşallah kucağımda olacak kuzumla anneler günü kutlamalarına başladım denilebilir.
yazının devamı…

Haftasonu Karaca Home‘un 2015 İlkabar – Yaz Koleksiyonu’nu yakından görme fırsatım oldu. Beylikdüzü’nde ki showroomlarında ağırladıkları biz bloggerlara yaz trendlerini ve koleksiyonlarını anlatılar. Yaz serisinin tüm desen ve renk çalışmalarının bizzat şirket sahipleri tarafından yapıldığını öğrenmek ilgimi çekti. Hem trendlerin yakın takibinin hem de bolca yaratıcılığın gerektiği bu sürecin bizzat içinde olmaları işlerine olan aşklarının bir göstergesi sanırım.
yazının devamı…

2015 yılı düğünleri için trend renk paletlerini sizin için bir araya getirmeye çalıştım. Hem bahar hem yaz renklerini ve trendlerini içinde bulunduran konspetlerde yine uyumlu ve soft renklerle birlikte kontrast renklere de yer verilmiş.
yazının devamı…

Evet evde tatlı mı tatlı bir heyecan var bu aralar… Görselden de anlayacağınız üzere aramıza katılacak bir kuzu var yaz aylarında. Bir süredir gündemimizde olan bebek konusu onun gelmeye karar vermesi ile bekleyişe dönüştü.

İşim gereği sürekli doğumlara girip mucizelere tanık olduğumdan sürecin çok içindeyim sanıyodum. Halbuki hamilelik süreci benim için bambaşka zorlukları ve  bilinmezlikleri bir arada getirdi. İlk 4 ayım neredeyse kabus gibi geçti. Hiç bir şey yiyemediğim, sürekli migde bulantısı ile başetmek zorunda kaldığım bu dönemde bir de kokulara karşı oluşan aşırı hassasiyetim eklenince sonu gelmeyecek bir dönemdeyim herhalde diye düşünmeye başladım. Tabii ki doktorum ve kitaplar düzeleceğini söylüyordu ama sanki zaman hiç geçmiyor gibi geliyordu bana. Bir yandan da hiç bir şey yiyemediğim için bebeğin gelişimini olumsuz etkilediğim psikoloji eklenmişti ki minnakların ilk 3 ay annenin depolarından beslendiğini öğrenince rahatladım. Neyse ki 4. ay bitiminde herşey yoluna girmeye başladı. İlk başlarda kız sinyalleri veren ama daha sonra erkek olduğu anlaşılan miniğimiz şu sıralar sırt ve bel ağrısı dışında beni zorlamıyor. Hatta akşamları mini mini hareketleri ile bizimle tanıştı bile 🙂

Şimdilik bizim cephede durumlar bunlar…