Kendisini beklerken yaptıklarımı bu ve bu yazımda paylaştığım paşamız salı günü aramıza katıldı :)) Normal doğum için gittiğimiz hastanede apar topar sezaryana alınsakta kuzucuğumuzun sağlıklı olması en büyük tesellimizdi. 

Gider gitmez hemen canım arkadaşımın odasını süsledim ve sonrada soluğu ameliyathanede aldım. Doktorun “sezaryan başlıyor sen hala giyenemedin” serzenişleri ile içeri girmem ve Barlas Paşa’nın çıkışı bir oldu. İnsanın sevdiğinin en özel anlarına şahit olması o kadar başka bir şeymiş ki titreyen eller ve gözümde yaşla çok zor fotograf çektim. Bu arada aylardır sabırsızlıkla beklediğim kuzucukla “Teyze” oldum biliyorsunuz değil mi :))

Allah nazarlardan korusun diyerek sizi fotograflarla başbaşa bırakıyorum.

Canım arkadaşım sezeryan olacağını öğrendiğinde biraz endişelendiğinden suratı düştü ama eşi her zaman olduğu gibi hemen yanıbaşındaydı…

Güleryüzlü doktoru da moral vermekten geri kalmadı tabii…

Paşamızın “hoşbulduk” çığlıkları :))

Bebişimiz hazırlanırken anne ve babası sabırsızlıkla bekliyordu gerçi o kadar şaşkındılar ki olayın tam farkında değillerdi :))

Bir canın doğumuna tanık olmak inanılmaz bir şey, hele ki dostunuzun anne oluşuna şahit olmak harika bir duygu… Tüm bu mucizevi süreci yaşayan anneleri fedakarlıkları için bir kez daha tebrik ediyorum. Annelik çok özel ama bir o kadar da fedakarlık gerektiriyormuş gerçekten, bunu her çekimde daha da iyi anlıyorum.

Canlarım; Şebnem ve Mustafa dünyaya getirdiğiniz bu güzelliğe sizlerle birlikte sağlıklı, huzurlu nice güzel yıllar diliyorum… İyi ki doğdun Barlas Paşam ve bana teyzeliği yaşatmış olduğun içinde seni çooook seviyorum  :))