3 hafta kadar önceydi sanırım h.sonlarının hala yürüyüş ve orman keyfi yapmak için uygun olduğu günler. Biz de sevgili ile piknik sepetine attığımız bir iki parça bir şeyle Belgrad Ormanı’nın yolunu tuttuk amaç hem mis gibi havayı ciğerlerimize doldurmak hem de neredeyse kış olmasına rağmen havanın yaptığı kıyağı kaçırmamaktı.
yazının devamı…

Ctesi günü Türkiye-Sırbistan basketbol maçında yaşadığımız heyecan ve stresten sonra son dakikalarda gelen basketlerle maçı aldığımızda tribünlerde yaşanan sevinci anlatamam size.
yazının devamı…

Bu aralar sürekli berabere kalıp şampiyonluk umutlarından olsakta bir başkadır takımımın maçlarını izlemek… Maç öncesi gidilen ÇARŞI’da rakı+balık+muhabetin yanında renkli, çoşkulu bir taraftar grubu vardır bir anda sizi içine çeken. Bitmeyen tezahüratlar yemeğinize eşlik eder bir de bayan olmanın avantajı, kibar takımdaşlardan gelen bir demet çiçekle tamamlarsınız mutlaka günü :))  Bu ilk edabıdır daha maç gecelerinin sonrasında Dolmabahçe’ye kadar asırlık ağaçlar ve ATA’nın fotografları ile kolkola yürürsünüz.

Yaratıcıdır KARA KARTALLAR bilirsiniz ama bir de keyfine düşkünleri vardır ki kadehini stada kadar taşımak ister :))

Her maçta çoşkumuz eksik olmaz… Protestomuz bile çoşkuludur :))

Ertu’nun ısmarladığı şipşak Türk Kahvesi’de devre arasının vazgeçilmezidir. Sonrasında maçın skoruna göre ya marşlarla döneriz evimize ya sessiz sedasız… (tamam tamam itiraf ediyorum bazen küfürlerde işitilmektedir bu arada :))

Son söz; BEŞİKTAŞK :))

Hani pazar günümü güzellikler içinde geçirdiğimi söylemiştim ya bugün size onlardan bahsetmek istiyorum. Onlar normal sürelerinden biraz önce aramıza katılmak istediklerinde ben Palandöken‘de snowboard derdinde olduğumdan doğumlarına gidememiştim :)) Sonrasında yeni hayatlarına biraz alışmalarını bekledik ve pazar günü kapılarını tıklattık. Biz gittiğimizde oğluş uyuyor, kız da güzel sesi ile bizlere hoşgeldin diyordu :))

Nazar değmesin diyerek kuzucuklarla sizi başbaşa bırakıyorum.

Sevgili ve ben ilk kez bu kadar minik bebiş görüyorduk ama o kadar sevimliydi ki halleri insan onları sıkıştırmamak için kendini zor tutuyor :)) Bakar mısınız babalarının kollarında nasıl da sevimli gözüktüklerine…

Anne kucağından daha güvenli bir yer olmadığının farkında olan miniş rüyasında kim bilir neler görüyor…

O gülüşlere tanık olmak o kadar keyifliydi ki anlatamam…

Ya o minik ellere ve ayaklara ne demeli, yemek lazım onları :))

Aramıza yeni katılan yavru kartallardan kızımız futbolla pek ilgili olmayacak sanırım :))

Sevgili arkadaşlarıma melekleriyle birlikte sağlıklı, huzurlu uzun bir ömür diliyorum.

Cici şekerlerinden almayı unutsamda fikir vermesi açısından fotograflarını paylaşmak istedim :))

Haftasonu yaptığımız kaçamakta rota Palandöken’di. Otelde biraz dinlenip soluğu pistlerde aldık. Kartalkaya ve Uludağ’dan sonra 2011 üniversiteler arası kış olimpiyatları için hazırlıkların sürdüğü söylenen pistler bize sakin geldi. Snowboardçuların tek tük olduğu Palandöken’de malzeme bulmamızda sorun olunca biz olaya biraz negatif başlamış olduk ama neyse.

Bu arada fotografların üzerine tıklayarak büyük hallerini görebilirsiniz.




Şehirde havaalanı-dağ otelleri ve şehir merkezi arası ulaşım 15-20 dk sürdüğü için pazar akşamı meşhur Erzurum evlerine yemeğe gittik. Tek katlı eski evler içerden birleştirilmiş ve oda oda yemek yenilebilir otantik bir yere dönüştürülmüş. İçerisi insanın ilgisini çekecek bir sürü eski obje ile dolu olduğundan az ışık bile beni durduramadı, bir sürü fotograf çektim. İşte mekandan objektifime takılanlar…

Son gün tekrar indiğimiz şehir merkezinden kareler ise yarın geliyor :))